مدیریت منابع انسانی اگر به طور درست و هوشمندانه صورت گیرد، می تواند به افزایش رضایت شغلی کارکنان و توانمندسازی کارکنان منجر شود. بنابراین ضرورت توجه به مدیریت نیروهای انسانی امری اثبات شده در حوزه مدیریت محسوب می شود. مدیریت منابع انسانی را می توان یک ویژگی کیفی برای سازمان قرار داد پس توجه به این ویژگی کار بسیار حساسی خواهد بود که باید بسیاری از ویژگی های کمی را صرف ارتقای این ویژگی کیفی کرد، به گونه‌ای که در مدیریت منابع انسانی مدرن توجه به خانواده‌های پرسنل و سطح رضایتمندی آنان، جهت کاهش دغدغه فکری کارکنان، افزایش عملکردشان و خلق ارزش برای سازمان مورد اهمیت قرار میگیرد. از جمله این راهکارها؛ به ارائه خدمات، ایجاد تعاونی‌ها، محیا کردن شرایط دورکاری و … میتوان اشاره کرد.
مدیر منابع انسانی به‌طور همزمان هم نگران کسب‌وکار است و هم با توجه به شرایط رقابت، تحول در درون سازمان را جهت ارزش‌آفرینی مورد توجه قرار میدهد.
برای رسیدن به این درجه از اثربخشی که هرگونه نیاز کسب‌وکار از طریق ایجاد تحول در درون سازمان تبدیل به کارکرد استراتژیک شود، مدیر، نیاز به مشخصات ویژه و متفاوتی نسب به حالت سنتی و گذشته دارد؛ از جمله:
- تبدیل کردن روندهای بیرونی و نیازهای کلیدی ذی‌نفعان به کارکردها و اقدام‌های داخلی نیروهای انسانی که برای انجام این مهم باید مزیت‌های جدیدی که سازمان برای برتری به رقبا به‌کار گرفته است به خوبی درک کند.
- ایجاد تعادل بین کسب‌وکار و کارکنان
- ایجاد توازن بین قابلیت‌های فردی و قابلیت سازمانی: متخصصان منابع انسانی همان‌طور که به بهبود کارکردهای فردی توجه دارند همزمان باید به کارکردهای گروهی و تیمی و ترکیب مناسبی بین توسعه فردی و گروهی نیز توجه کنند، برای موفقیت در این زمینه باید نیازهای کسب‌وکار و فرهنگ مناسب سازمانی درک شود.
- تبدیل کارکردهای مجزا به یک رویکرد یکپارچه، در واقع باید فرآیندهای متفاوت در سازمان را با رویدادهایی که برای کسب‌وکار اتفاق می‌افتد به‌هم مربوط کند و با نوآوری‌های دائمی بتواند یکپارچگی و تمرکز به‌وجود آورد. در این رابطه باید یادگیری را جایگزین آموزش کند. چرا که تحقق یادگیری، تحقق تحول درنیروی انسانی است و یادگیری راهکار اصلی تحول و ترقی است.
- وصل کردن گذشته به آینده؛ چرا که یا با تاکید بر گذشته، از آینده‌پژوهی باز می‌ماند و سازگاری خود را در موقعیت‌های جدید از دست میدهد و یا با تاکید بیش از حد به آینده مجبور به تکرارز م برخی شرایط را می‌شود، ایجاد توازن بین گذشته و آینده میتواند هم تجارب گذشته را حفظ کند و هم سبب غفلت از آینده نگردد.
- تفاوت‌گذاری در کارکردهای اداری و استراتژیک؛ برای حل این موضوع مدیر نیروی انسانی از طرفی با مکانیزه کردن کارهای اداری که به ذخیره زمان انجام این‌گونه فعالیت‌ها خواهد انجامید و از طرفی دیگر با درگیر شدن در برنامه‌های استراتژی سازمان برای کشف مزیت رقابتی ناپایدار یا حفظ آن به‌ویژگی مهمی دست پیدا می‌کند.
- داشتن شجاعت در ایجاد تحول، ترس از دست دادن کرسی ریاست بزرگ‌ترین مانع در اقدام شجاعانه مدیران در سازمان‌ها است.
از دیگر خصیصه‌های مدرن مدیریت منابع انسانی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ایجاد مسائل انگیزشی
- توانمند سازی پرسنل
- پرس‌وجو در مورد مشغله فکری کارکنان
- تمرکز بر ایجاد روابط حرفه ای میان مدیران و پرسنل
از طرفی یک سازمان می تواند برای افزایش مدیریت منابع انسانی مدرن از استانداردهای جهانی و یا از استانداردهای یک سازمان حرفه ای استفاده کند به گونه ای که باعث افزایش کیفیت ارتقای نیروی انسانی خود شود.
در نهایت مدیریت نیروی انسانی نوین، میتواند به توسعه سرمایه انسانی ویژه ای منجر گردد:
- منابع انسانی که باعث صرفه اقتصادی برای سازمان هستند.
- منابع انسانی که باعث کارایی سازمان می شوند.
- منابع انسانی که باعث اثربخشی در سازمان میگردند.